نسل‌شناسان، در جهان امروز ۱۶ تا ۱۸ ملیون نفر را می‌شمرند که به حق می‌توان آنها را اخلاف ژنتیک چنگیز خان لقب داد. این ارقام را می‌توانست تحقق برکتی تلقی کرد که خداوند خطاب به حضرت ابراهیم داده بود (تو را چنان برکت دهم که نسل تو مانند ستارگان آسمان و شن‌های دریا بی‌شمار گردند (پیدایش، ۲۲، ۱۷) اگر وضعیتی تأسف‌آور وجود نمی‌داشت که اکثریت قاطع این مردم نه فقط از هویت نژاد خود نا‌آگاهند که حتی اکثراً به اقوام مغولی‌زبان متعلق نیستند.
«یولیوس قیصر» که تنها دخترش «یولیا» ده سال قبل از وی بی اولاد درگذشته و فرزندش «قیصریون» بدست «آگوستوس» در اسکندریه به قتل رسیده بود، در حالی نابود شد که دودمانش واقعاً قتع گردیده بود.
اما شاید مبالغه نباشد اگر بگوئیم که این تمدن که کشور‌های اروپا و آمریکا از آن برخوردار است، میراثی بیش نمی‌باشد که از فعالیت‌های این دولتمرد بزرگ مانده است. در صورتی‌که زمانی قیصر از روبیکن نمی‌گذشت هرگز اروپا و آمریکا را همراه با مدنیت و زبان‌های آن دو نمی‌شناختیم. سیاست وی مبتنی بر اعطای شهروندی رومی به اهالی ولایات بود و لذا بروز اقوام اروپا را ممکن ساخت.
مورخ رومی «سوتونیوس» راجع به تدفین قیصر چنین می‌نویسد: «بیگانگان متعددی بودند که اینجا و آنجا بر قیصر مقتول به نوع خود گریه می‌کردند، و به‌ویژه یهودییانی که بعد از این مدت‌ها در جای خاکستر گورستان گرد هم می‌آمدند». (زندگی‌نامه ۱۲ قیصر، ۸۴، ۵).